Jong meisje zit op het gezicht van onderdanige partner

Een jeugdige meid, verlangend naar dominantie, neemt plaats op haar meegaande metgezellenvisum, haar derriere genesteld tussen zijn lippen. Dit is niet jouw typische liefdeszetel. Het is een stoel van onderdanigheid, een troon van onderwerping, waar ze oppermachtig regeert. De jonge vixen, gehuld in schrale kleding, geniet van de sensatie van haar zachte vlees dat het ruwe terrein van zijn huid streelt. Haar elke beweging, elke ademhaling, is een bewijs van haar gezag, een symfonie van macht die door de ruimte galmt. Dit is geen seksuele daad, zijn een dans van dominantie, een ritueel van controle. Het zicht van haar gezicht op haar lichaam, zijn ritme op haar stoel, het ritme van haar ritme, het ritmische ritme van de keuring, het is een onweerlegbaar politiek eerbetoon, het is niet alleen maar een eerbeurt aan de vrouwelijke dominantie. Dit is een onheilend eerbewijs, het is geen eerbetuiging, het enige eerbeton aan de macht van de vrouw. Dit is gewoon een video-viering van macht, het is gewoon een feest van vrouwelijke dominantie, het ritueel.