Gevangen soldaten onder erbarmelijke omstandigheden in een ziekenhuis behandeld

In een wereld van oorlog en chaos bevindt een groep gevangengenomen soldaten zich in de handen van hun ontvoerders, in afwachting van hun lot. Ze worden naar een geïmproviseerd ziekenhuis gebracht, waar ze van hun waardigheid worden ontdaan en gedwongen zich te onderwerpen aan de wrede grillen van hun ontvoeren. De sfeer is gespannen, de lucht zwaar van de stank van angst en wanhoop. Maar te midden van de chaos valt één vrouw op, een verpleegster die geniet van de pijn en het lijden van haar gevangenen. Ze domineert ze met haar ijzeren vuist, verlegt hun grenzen en test hun uithoudingsvermogen. Het tafereel ontvouwt zich in een reeks brute handelingen, van bondage tot anale fisting, van gezicht tot neukkont. De gevangenen en hulpe worden begrensd door hun pijn, hun pijn wordt overwonden door de pijn van de gevangenen, hun overheersing, hun overlevingsgeluiden, hun opperste overlevingsregel, waar alleen de regel van overleving geldt.